تأثیر تبلیغات تلویزیونی بر مصرف‌گرایی و وابستگی‌ عاطفی بین افراد

  امروزه محیط پیرامونی هر فرد در جامعه، در سیطره حجم انبوهی از پیام‌های تبلیغاتی مختلف قرار دارد که از رسانه‌های مختلف با هدف اثرگذاری بر قشرهای مختلف جامعه تولید و ارائه‌شده‌اند. تبلیغات تأثیر شگرفی بر شکل‌دهی رفتار مصرفی افراد دارد، از همین رو این پیام‌های تبلیغاتی اثراتی مثبت و منفی مختلفی بر روابط اجتماعی افراد از خود بر جای می‌گذارد. هدف این پژوهش بررسی تأثیر تبلیغات تلویزیونی بر افزایش مصرف‌گرایی و به‌تبع آن ایجاد کاهش در وابستگی عاطفی افراد به اطرافیانش است. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر ماهیت تحقیقات، علی و ازلحاظ استراتژی‌های پژوهش، پیمایشی است. جامعه آماری این تحقیق را ساکنان سطح شهر رشت تشکیل می‌دهند که در معرض تبلیغات تلویزیونی به صورت روزانه قرار دارند. از همین رو برای بررسی فرضیه‌ها، پرسشنامه بین 309 آزمودنی توزیع گردید. برای آزمون فرضیه‌ها، از روش همبستگی و مدل یابی معادلات ساختاری و به‌طور مشخص از نرم‌افزارهای SPSS 20 و AMOS 22 استفاده‌شده است. نتایج حاکی از آن است که فشار تبلیغاتی بر متغیرهای مصرف‌گرایی، نگرش به تبلیغات و وابستگی عاطفی افراد اثر معناداری دارد. همچنین تأثیر نگرش تبلیغاتی بر مصرف‌گرایی و تأثیر مصرف‌گرایی بر وابستگی عاطفی به اثبات رسیده است. از طرفی یافته‌های این پژوهش نشان می‌دهد که نگرش به تبلیغات بر وابستگی عاطفی تأثیر معناداری ندارد.